Extremadura is een gebied met extreem veel eikenbomen. Wanneer je op Google Maps naar Extremadura kijkt zie je overal kleine puntjes, tot je inzoomt want dan blijken het bomen te zijn. Vooral steeneiken en kurkeiken staan hier veel, soms prachtige eeuwenoude exemplaren, zoals “la Nieta” (de kleindochter) een boom van ongeveer 500 jaar oud die in de buurt van onze finca staat.
Steeneiken zijn zo’n beetje de sterkste bomen die we kennen. Toen we hier net woonden heb ik (Corné) geprobeerd een waslijntje te spannen aan een steeneik. Spijkertje erin…maar die eindigde uiteindelijk in mijn hand. Sommige steeneiken zijn zó hard dat je er geen spijker op een normale manier krijgt ingeslagen. Houthakkers rooien deze bomen vaak met een kettingzaag met diamant in de ketting verwerkt.
De andere bomen zijn kurkeiken. Elke 8-9 jaar wordt hun schors gepeld om uiteindelijk als kurk in een wijnfles te eindigen. De kurkoogst is een behoorlijke industrie hier. Kurkeiken zijn ook prachtige, monumentale bomen om te zien.
Steen- en kurkeiken maken deel uit van het typerende Extremeense landschap. De “dehesas”, zoals de weilanden die beplant zijn met deze bomen worden genoemd, zijn beroemd om hun landschappelijke schoonheid. De eikels van deze bomen geven de smaak aan de Iberico ham maar voeden bijvoorbeeld ook honderdduizend kraanvogels die hier elk jaar overwinteren.
Op ons land hebben we beide eiken staan. Een aantal prachtige eiken staan er, maar er waren ook mindere exemplaren, dus hebben we een paar mensen erbij geroepen die er meer kijk op hebben. Conclusie: er moesten er een paar worden gekapt.
Beide eikensoorten hebben een paar vijanden waarvan een enorme kever die hier voorkomt er een van is. Deze kever wordt een kleine 10 cm groot en produceert ook enorme larven die van binnenuit de bomen opeten. Deze larve graaft grote gangen in de boom die uiteindelijk de structuur dusdanig aantasten dat enorme takken zomaar kunnen afbreken. Het enige wat je ertegen kunt doen is de verdachte bomen snoeien of kappen. En dat hebben we gedaan, of beter gezegd laten doen. We hebben gemerkt dat dat niet zo’n slechte keuze was. Alle bomen die verdacht waren hadden last van de betreffende larve. Bij sommige was de hele kern van de boom weggevreten. Heel jammer van de bomen, want er waren mooie exemplaren bij maar de veiligheid van onze gasten en onszelf is toch nét belangrijker.
Vanuit het naburige dorp Alcuescar hebben we afgelopen lopen week een paar houthakkers op bezoek gehad. Harde werkers die de bomen gerooid, gezaagd, gehakt en van kurk ontdaan hebben zodat we ze alleen nog maar hoefden te stapelen om te drogen. Ongeveer een halve dag werk per boom. Onze ruggen zijn aan rust toe. En we hoefden alleen maar te stapelen…….
Interessant verhaal,Corne! Gaat het inmiddels weer goed met jullie rug? Liefs voor jullie!